Płyty MgO

Duża wytrzymałość mechaniczna płyty MgO Fire doskonale sprawdza się stosowana  jako tzw. suchy jastrych, szczególnie przy remontach kamienic ze stropami drewnianymi. Dzięki swojej wytrzymałości pozwala na bezpośrednie mocowanie szafek i innych elementów naściennych, z pominięciem punktowych wzmocnień w konstrukcji szkieletowej.  Jest odporna na środowisko agresywne ( np. duże zasolenie ) i stanowi barierę dla grzybów i pleśni. Płyty MgO Fire nie wymagają do obróbki oraz montażu żadnych specjalistycznych narzędzi. Materiał ten może być przykręcany, montowany za pomocą zszywek budowlanych lub przybijany gwoździami  (płyty cienkie do 6 mm) klejony klejami cementowymi lub gipsowymi do ścian i posadzek, wykańczany w dowolny sposób podobnie jak powierzchnie cementowo-wapienne i betonowe. Szczegółowe informacje znajdują się w instrukcjach montażu.

Historia MgO

Tlenek magnezu używany był od tysięcy lat jako materiał budulcowy – między innymi występuje jako zaprawa w Piramidach Egipskich i Chińskim Murze (dla porównania cement portlandzki to efekt rewolucji przemysłowej z XIX wieku). Od dwóch dekad płyty MgO są szeroko stosowane przy wznoszeniu nowoczesnych, światowej sławy budowli w Azji. Można śmiało powiedzieć, że płyty magnezowe są synonimem azjatyckiego sukcesu. Jest to także produkt ekologiczny, ze względu na swój naturalny skład, a przede wszystkim na niskie zapotrzebowanie na energię w procesie produkcji, a co za tym idzie niską emisję CO2. Produkcja płyt magnezowych jest przyjazna środowisku i w minimalnym stopniu wpływa na globalne ocieplenie Ziemi. Budynki, gdzie zastosowano płyty MgO możemy nazywać domami ekologicznymi (greenhouse).

Co wybrać ? – porównanie płyty MgO z płytą cementową i gipsową.

• Płyta magnezowa jest znacznie twardsza od gipsowej, a podobna do płyty cementowej.
• Jest płytą uniwersalną, gdyż obrabia się tak jak płyta gipsowa, a stosuje się ją także tam, gdzie płytę cementową. Płyta cementowa wymaga cięcia piłą, a jej krawędzie trudno się szlifują. Podczas cięcia płyty cementowej tworzy się wiele pyłu drażniącego układ oddechowy, natomiast płytę MgO Fire można nacinać nożem i łamać tak jak płytę gipsową, co znacznie ułatwia montaż.
• Jak każdy materiał pokryciowy płyta MgO Fire absorbuje wodę, ale to nie ma dla niej żadnego znaczenia, bo po wyschnięciu nie zmienia swoich parametrów fizycznych. Zatem można ją stosować wewnątrz i na zewnątrz, również w pomieszczeniach o dużej wilgotności, jak łazienki i piwnice po zaimpregnowaniu powierzchni. Tak jak płyta cementowa może stanowić okładzinę zewnętrzną, jednak wymaga impregnacji i  pomalowania farbami elewacyjnymi lub pokrycia tynkami cienkowarstwowymi.
• Płyty magnezowe, tak jak cementowe nie są jednorodne w swojej strukturze – stąd np. ich przebarwienia – tu przewagę mają płyty gipsowe. Nie są tak sztywne jak cementowe, z cienkich płyt MgO Fire można wykonywać łuki nawet o niewielkim promieniu.
• Płyty magnezowe nie są tak kruche jak cementowe, do montażu należy stosować dedykowane wkręty. Narożniki ścian nie wymagają dodatkowego stosowania kątowników wzmacniających.
• Płyta MgO jest dość stabilna wymiarowo przy zmianach temperatur oraz nie pęcznieje podczas zamoczenia. Posiada większą odporność na uderzenia niż płyta cementowa i płyta gipsowa.
• Jeżeli jest stosowana w suchej zabudowie jako ściana działowa ognioochronna, połączenia pomiędzy płytami wypełnia się tymi samymi masami szpachlowymi co płyty gipsowe. Płyta MgO Fire jest niepalna i nie dymi ( A1, S-1 ) tak jak płyta gipsowa i powinna być stosowana wszędzie tam, gdzie są stawiane wysokie wymagania przeciwpożarowe. Ściany działowe wykonane z płyty MgO Fire były testowane na 120,180 i 240 minut odporności ogniowej.
• Tlenek magnezu jest także barierą dla rozwoju pleśni, roztoczy i drobnoustrojów oraz insektów dzięki wysokiej zasadowości pH>12
• Podczas montażu zaletą płyty jest niewielka waga – porównywalna z płytami gipsowymi, za to jest znacznie lżejsza niż płyta cementowa ( ok. 1,0 g/mm3). Należy też zwrócić uwagę na cenę nowego produktu, który jest znacznie tańszy niż płyta cementowa.

Wnioski

W tym miejscu nasuwa się pytanie "jeśli płyta MgO Fire jest taka dobra, to dlaczego tak mało ją widać na polskim rynku budowlanym?"

Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta i wynika z uwarunkowań historycznych i zwyczajowych. Płyta MgO trafiła do Europy po Olimpiadzie w Pekinie, gdzie niemal we wszystkich obiektach miała zastosowanie i się sprawdziła. Uwolnienie przepisów w handlu międzynarodowym oraz dostosowanie się producentów chińskich do przepisów o produktach budowlanych obowiązujących w Europie pozwoliło na wprowadzanie tej płyty na nasz rynek.

Pewną przeszkodą było też lobby producentów płyt z cementu portlandzkiego, którzy podczas wprowadzania europejskich norm zharmonizowanych starali się pominąć cement magnezowy jako cement normatywny, chociaż już w XIX wieku Francuz Stanisław Sorel wynalazł to spoiwo zwane od jego nazwiska "cementem Sorela".

W związku z tym trzeba było wykonać wiele kosztownych i długotrwałych badań w celu potwierdzenia zgodności parametrów fizycznych płyt magnezowych z normami EN 12467:2012; EN 13501: 2009; EN 12667:2009 .

autor: Marek Głuszczak
_{w materiale wykorzystane są informacje opracowane na podstawie pracy Roberta Thomas’a, opublikowanej w Wall & Ceiling Magazine USA 2007.}